Categories
Reise Tur

Italia ferie del 9 eit herskapelig slottshotell

No var me komme fram til dagens hotell overnatting. Dette hotellet fekk eg tips om på eit Facebook gruppe om Italia. Det var eit gamalt slott som ligg over ein landsby. Når me kom fram køyrde me heilt opp til eit lite parkeringsanlegg, det var og ein skinnebane ein kunne ta frå ein lavarare parkeringsplass. Slotte såg ved første intrykk veldig flott ut, brusteinen opp til resepsjonen og inngangen såg veldig lovande ut. Når me sjekka inn fekk me vite at me var oppgradert til eit betre og litt større rom. Eg tok dessverre ikkje bilder av sjølve rommet. Alt var restaurert for å være noko lunde autentisk, så rommet hadde ikkje noko spesielt moderne preg og bade var bygd inn i rommet i ein stor kasse, så ein faktisk kunne gå rundt det. Rommet og sengene var meir en gode nok. Det var to resturanter på slotte, ein ala carte som ikkje var open på måndagar og eit pizzeria. Etter me hadde sett oss litt rundt på slotte gjekk me for å få oss mat. Det var tydeligvis ganske populært og eta på pizza resturanten, den var ganske så full, men det var god plass til oss. Me kjøpte oss kvar ein god pizza og fekk ein hyggelig beskjed når me skulle betale, denne dagen var det halv pris på maten, me klaga sjølvsagt ikkje på det.

Dagen etterpå stod me opp for å eta frukost, for å komme til frukost salen måtte me gå opp ei ganske så flott trapp. Sjølve frukost salen var fint innreia med gamle maleri, og som på dei fleste andre hotell me hadde vert på laga dei den kaffien du ville ha på bestilling. Me var først aleine under frukosten, men til slutt kom det ein anna familie som også var Norske. Dei pleidde bu nedi dalen, men hadde bestilt det beste rommet for ei natt så ungane kunne føle seg som prinsesser. Etter frukosten sjekka me og ut ei museum dei hadde i kjellaren, med gamle våpen og rustningar. Eg trur Hotellet og hadde eit svømmebasseng, og spa avdeling, men sidan vi skulle vidare til Venezia denne dagen, hadde vi ikkje tid til å sjekke det ut. Alt i alt var slotte eit flott hotell, som eg lett kunne budd på igjen,prisen var heller ingenting å sei på.

Her er heimesida til hotellet om nokon lurer: http://www.hotelcastelbrando.com/en?

Eg tok litt mobil bilder av området så eg legg under, legg også med eit frå hotell nettsida som viser det frå lufta:

Categories
Foto Tur

Italia ferie del 7 fjelltur rundt Dreiz Zinnen – Tre Cime di Lavaredo

Etter eg hadde tatt soloppgang ved Lago Di Braies var det på tide med frukost, Ole (søskenbarnet mitt) hadde og stått opp då. Me var ganske tidlig ute denne dagen for me hadde planlagt og gå ein kjent tur i Dolomittene. Dette var ein rundtur rundt tre toppar kalla Drei Zinnen eller Tre Cime di Lavaredo. (Alt har Tyske og Italienske namn). For vi skulle sleppe å ta ein shuttle bus, var det lurt å starte tidlig, sidan dei bare slapp x antall bilar opp til ein stor parkeringsplass. Det skulle ikkje være noko problem så lenge ein var tidlig ute, men me tenkte jo før jo betre.  Etter frukost kjørte vi i 40 min til vi kom til Misurina, ein liten landsby som ligg ved eit flott vatn, der tok vi av og kjørte opp til ein bom stasjon ein måtte gjennom for å få parkere på toppen. Eg trur det kosta 30euro, men huskar ikkje heilt, etter bomstasjoen gjekk det på opp til ein veldig stor parkeringsplass med ei hytte kalla Rifugio Auronzo. Det var ein god del bilar og bussar når me kom opp, men det var forsatt god plass til oss. Rifugio Auronzo som var start punkte låg på nett under 2300 høgde meter. Me var litt spent på om ein kom til å merke høgden på kondisjonen eller formen, sidan høgaste punkte på turen var rundt 2451 moh.

Turen starta ganske så flatt på fine breie grusstiar, det var ganske majestetisk sjølv for ein Nordmann og sjå fjella rundt, og dei tre toppane me skulle gå rundt. Det var ein del turistar som oss på stien, men me følte ikkje at me gjekk i kø. Etter ca 30 min kom me til den første hytta, her kunne ein kjøpa seg drikke og mat trur eg. Etter ca 1 time og 30 min var vi med den største hytta, der ein igjen kunne kjøpa seg mat. Eg hadde lyst å utforska litt meir, så me gjekk 20 min ein vei lenger bakover utanom den vanlige ruta for å sjå litt meir på utsikten bak hytta. Så blei det sjølvsagt rundt 20 min tilbake til hytta og hovedstien igjen. Med den store hytta kjøpte me oss verdens dyraste cola og sjokoladekake,  men den smakte godt.

Etter matpausen forsette vi på rundturen, no skulle vi gå litt ned i ein del der det var litt kyr som beita, før det gjekk litt opp igjen til vi til slutt kom til ei ny hytte. Her stoppa vi ikkje, men forsette bare videre tilbake mot bilen.

Eg huskar me spøkte med at det måtte være ein topp trent alpemann som hadde satt opp skilta på kor lang tid det tok mellom hyttene. Grunnen til dette var at når ein såg på tidene og følte ein gjekk i eit greitt tempo stemte tidene ganske bra.  Det var ikkje slik som her i Norge at det står det feks tar 4 timar tur retur, men ein klarer det kanskje på 3 .Det som og enkelte stader var veldig greitt var at det var parallelle stiar som førte til same hytter, bare at dei låg på litt ulike høgder i terrenget. Me var ganske heldige med været og, ingen regn og heilt grei temperatur, og litt skyer. Det var ein tur som var verdt å gå sjølv for Nordmenn som er vant med flotte fjell. Me merka ikkje noko spesielt til at me gjekk på over 2000 moh. Heile turen med avstikkar bak hytta og med pausane tok oss 4 timar og 15 min.

Eg hadde me det vesle Fujifilm kamera mitt, og tok litt bilder på vegen, det var ikkje noko veldig fotolys, så dette er meir turdokumentasjons bilder:

Categories
Foto Reise Tur

Italia ferie del 5 Riva Del Garda, Val Di Funes og Lago Di Braies

Me starta dagen med frukost på hotellet i byen Riva del garda. Riva del garda er den nordligaste byen ved gardasjøen. Etter frukosten hadde me oss ein vandre tur i byen og såg oss litt rundt, me var litt turistar og gjekk opp i eit tårn med utsikt over byen. Etter me hadde traska rundt i byen avslutta me med ein pizza og litt is.

Denne dagen skulle me ikkje kjøre så langt så dagen før. Vi skulle kjøre ca 200 km og 2,5 time ca. På vegen oppover såg me at det bare blei ca ein time avstikkar og kjøre innom den flotte dalen Val Di funes. Her stoppa vi først med ein flott postkort utsikt, og tok litt bilder av ei kyrkje med ein majestetisk fjellvegg bak. I same dalen er ei anna kjent kyrkje, som eg ikkje var heilt sikker på kor låg, så me brukte litt tid på å finne den. Den var litt verre å ta bilder av, då bakken var dekka av strømgjære så ingen skulle øydellege avlingane til bøndene. Konklusjonen med denne kyrkja var at den blei mykje finare på avstand en tett på. Dessverre var ikkje fotolyset det nydelegaste, men sidan vi skulle videre mot Lago Di Braies tok eg det eg fekk.

I 5 – 6 tida kom vi fram til Lago Di Braies, dette er ein veldig kjent innsjø i Dolomittene som har fleire tusen turistar innom kvar dag. Her låg det eit hotell me hadde booka oss innpå heilt ved vankaten. Etter vi hadde sjekka inn tok vi oss ein liten tur ut og såg, sidan vi var der på ettermiddagen hadde det minka betraktelig med turistar. Eg skjønnar godt korfor så mange besøker innsjøen, den var veldig flott, med fjell rundt, og ein tursti rundt heile vatnet. No var tida komme for buffee middags som var med i prisen på overnattinga, eg rakk akkuratt å sluka den før eg gjekk ut for å forsøke og ta bilder av solnedgangen. Eg hadde forventa at eg måtte stå i kø med minst 50 andre fotografar, men der tok eg feil. Me var kanskje 7 -10 stk som satt i skråninga over båthuset. Det var litt folk som kom og gjekk forbi, men mykje mindre en eg hadde forventa. Himmelen blei aldri heilt magisk, men eg er glad me stoppa ei natt her så eg fekk sett plassen. I løpet av kvelden når me tok bilder blei det naturlig at me som satt i same skråninga satt og preika og venta på lyset, så det blei ein sosial og kjekk kveld. Denne plassen egnar seg og for melkeveifoto, men dessverre kom skyene sigande inn.

Her kjem ein el bilder, først litt frå Riva Del Garda, så Val Di Funes og til slutt Lago Di Braies.

Categories
Foto Tur

Lav taake kveld

I slutten av sist veke og i starten av denne veka har me hatt mykje lav tåke. Tåke er noko av det kjekkaste eg tar bilder i, alt alt forandrar seg og det er veldig fasinerande og sjå korleis den kjem og går. Sist søndag tok meg og Lars Håvard oss ein tur ut for å få med oss solnedgangen, først var det ikkje noko tåke, så kom det litt vind og så svush var vi totalt dekka. Den kom og gjekk heile kvelden, så det var ein flott kveld. Eg brukte Nikon D850 – Nikon 24-70mm og stativ for dei som lurer.

Categories
Reise Tur

Italia ferie del 4 Soloppgang, brune sko, fjellpass og ein lang biltur

No var me komme til den fjerde dagen av ferien. Dei tre første dagane hadde me vert i lag alle saman, men no skulle meg og syskenbarnet mitt Ole Severin kjøre vidare for oss sjølv.
Når me var på besøk på ein vingard dagen før såg eg at plassen hadde eit fint utgangspunkt for ein soloppgang, så eg høyrde med eigaren om det gjorde noko om eg tok ein tur i hagen hans veldig tidlig på morgonen. Det gjekk veldig fint for han så rundt klokka 07.00 var eg på plass, og var ganske heldig med at det var litt tett tåke som kom og gjekk som la seg over dalen. Sidan det var så ekstremt fuktig ute grunna tåka, og eg hadde trakka rundt, såg eg når eg skulle til å setta meg i leigebilen at skoa mine var full i gjørme. Det hadde eg ikkje tenkt på mens eg vasa rundt, dette var og dei einaste skoa eg hadde med meg. Når eg kom meg tilbake til hotellet, fekk dei seg ein latter når eg sporte etter ein vask eg kunne vaska av dei. Dei fekk stå fint til tørking utanfor hotellet under frukosten.

Etter frukosten var det tid for den lengste kjøreturen me skulle ha heile ferien. Me skulle flytta oss rundt 580km frå sør vest Italia og eit godt stykke nord øst. Me hadde planlagt denne litt lenger vegen for me ville kjøre gjennom 2 fjellpass på vei til overnattings plassen vår.

Me starta med og kjøre eit godt stykke på dei fine motorvegane dei har i Italia, og passerte sør for Milano før me starta og køyre meir i nordlig retning. Det første målet vårt var eit fjellpass som heitte Passo di gavia som ligg på 2618moh. Me kjørte forbi ein del landskap, nokre innsjøar og ein veldig fin park som me stoppa i før me fant vegen til Passo di gavia. Dette passet trur eg ikkje er så kjent som det neste passet me skulle til, men det var på vegen så me tok det med oss. Det var ein ganske smal kjerreveg, meir vestlandsstandar på denne vegen, og nesten på toppen var det eit fint vatn. På toppen stoppa me ei lita stund og såg oss litt rundt.

Etter det første passet kom vi til Bormio der starten på det neste passet, som er meir kjent ligg. Dette passet heiter Stelvio passet og ligg på 2757 moh. Me starta her også og køyre oppover, her var det mykje meir s kurver oppigjennom sør fjellsida på passet. Me var vel med starten på passet rundt klokka 16 – 17 og det var ikkje så gale med trafikk då. Når me kom til toppen av passet stoppa me og tok oss ein tur opp på ein liten topp for å få litt betre utsikt. Der såg me og at nordsida var enda flottare. Når me stod og snakka norsk der oppe, kom det to stk frå Bømlo av alle plasser og slo av ein prat, verden er liten! Eg tok ein del bilder av passet til tross for at lyset ikkje var heilt som ønska, så bidene er meir for tur dokumentasjon.
På veg ned frå passet kjørte me forbi ei ganske stilig kyrkje og eg ropte sjølvsagt her må me stoppa. Det var starta og regna litt så eg sprang bort og skulle ta bilder. Når eg stod der smalt det høgaste lynet eg nokon sinne har hørt, og himmelen opna seg, så det vart ikkje så mange bilder av den, men eg fekk eit par.

No var me ferdig med det me ville sjå på vegen, og innsåg me hadde enda ein god del timar igjen før me var framme med ein by Riva Del Garda som låg i nord enden av Gardasjøen. Når me nærma oss litt fant me ut det ville bli for seint og ete når me kom til Garda, så me fant oss litt hurtigmat i byen Merano. Det er eg veldig glad for me gjorde, for på motorvegen ned mot Riva del garda regna det og tordna det så mykje at det var umulig og holde fartsgrensa. Det letta heldigvis opp når me nærma oss Riva del Garda. Me var framme i 22 tida, og gjekk omtrent rett og la oss på hotellet. Eg har lagt med ein del bilder for å visa turen.

 

Categories
Foto Tur

Tur til Skeisfjell 1037moh

Eg har eit langsiktig mål om å forsøke å gå dei fleste tura eg føler er verdt eit besøk, som er t merka eller ikkje merka i kommunen. Eg har aldri vert på Skeisfjell i Rosendal, så det var eit fjell eg hadde lyst og besøkje. Fredag for snart to veker sidan fekk eg med Tørris og Ørjan på tur. Me starta innerst i Muradalen og tok stien opp til høgre mot Skeisfjell. Det var ein heilt ok sti til tross for den var litt blaut enkelte stader, den blei og litt bratt før me kom oppå platået over Muradalen. Når me kom opp på platået kom me ut av skuggen, å fekk sol og ein fin utsikt over Muradalen. Me forsette innover mot målet på ein heilt grei sti, no var det slutt på det bratte og det var meir kuppert innover. Vel framme på toppen som ligg på 1037 fekk vi utsikt over fjord og fjell. Det var kanskje litt meir innlands utsikt en eg hadde forventa, men uansett vert eit besøk. Etter litt niste på toppen bestemte vi oss for å gjere det til ein liten runde via Prestavatnet og Ringerike. Når me nærma oss Prestavatnet skar vi bare ned mot vatnet i lyngen i staden for å følgje stien. På vei nedover var det og ein veldig flott utsikt over Prestavatnet og Bjørndal, eg har aldri tenkt over kor stor ryggen på Malmangernuten er frå baksida. Vi hadde eit lite stopp ved familiehytta til Tørris og dei ved Prestavatnet, før vi gjekk ned på sida av Ringeriksfossen. Ringeriksfossen har eg gått stien ned og opp fleire ganger, men det er fasinerande kor bratt det er der ein må holda seg i tau og kjettig.
Alt i alt var det ein fin dag for ein tur til eit nytt turmål. Så får vi sjå kor neste mål blir, har du nokon tips til noko som er verdt eit besøk, så kommenter gjerne under?

Eg legg inn litt bilder under her frå turen:

 

Categories
Tur

Tur til Juldalsknotten 1123moh med Kvinnherad Turlag

Eg har eit langsiktig mål om å forsøke å gå dei fleste tura eg føler er verdt eit besøk, som er t merka eller ikkje merka i kommunen. I fjor hadde Kvinnherad Turlag satt opp Juldalsknottane i turprogrammet sitt, men grunna dårlig vær blei den turen flytta til eit anna mål. I år hadde dei på nytt satt opp turen i programmet, til stor glede for meg, for dette var ein plass eg tenkte det var greitt å gå med nokon som kunne vegen.
I går var dagen kommen og været så veldig bra ut, det var einaste litt tåka. Me møttes i Rosendal for videre å samkjøre opp til Jukla, der starten for turen var. (Om du aldri har tatt kjøreturen opp til Jukla anbefaler eg det, der kan ein gå til Juklavatnet.) Turen starta litt før Jukla kraftstasjon, ved Markjelke, der står det eit skilt, for eit litt lenger tur mål som ein startar og følgje. Turen gjekk først litt opp mot Svartedalsvatnet og litt stigning innover før det flata meir ut. Det var eit heilt greitt terreng og gå i, men det er bare berg og lite lyng trur det ville vært ein del glatte berg om det hadde regna. Ein går forbi eit par flotte små dammar og pyttar langs vegen, med flott utsikt mot fleire deler av Folgefonna. Me følgde T vardane mot Hundsøyra eit godt stykke før me tok av mot Juldalsknotten. Me var plaga med tåke som kom og gjekk, stort sett gjekk med i sol over tåka. Etter 5,5- 6 km var me framme ved Juldalsknotten, eg hadde gleda meg til å sjå korleis utsikta var her, men dessverre låg alt under oss i tåke. Til tross for at me ikkje fekk sjå utsikta under oss, var det ein flott tur, og tåka lagar og fin stemning for bilder.

Om nokon lurer på og gå same turen ein gang vil eg påpeika at det er ikkje merka med noko skilt eller varda eller T merka mot Juldalsknotten, så ein må på eit tidspunkt ta av på retningen. Derfor kan det være lurt å gå med nokon som har vert der før, eller ha med seg kart eller gps. Det var stort sett små dammar og pyttar på vegen og lite rennande vatn, så ta med nok veske.  Det var veldig likt terreng og gå i, så dersom det vert dårlig sikt kan det være vanskelig og sjå neste varde eller t merka mot Hundsøyra.

Her er link til turomtalen på Kvinnherad Turlag: https://kvinnherad.dnt.no/aktiviteter/92286/849524/

Her er ein link til ruta mot Hundsøyra: https://www.visitsunnhordland.no/ting-a-gjera/tursti-til-hundsoyra-fra-markjelke-p895953

Me var 30 eller 31 stk som gjekk turen, og me brukte vel 3 timar inn ein veg, med ein god matpause på vegen inn. Det var ein flott tur til tross for tåka. Takk for turen til dei som var med, eg legg med nokon bilder eg tok på turen.

 

Categories
Foto Tur

Bilder fraa tur til Fynderdalen og Pyttabreen

Eg har eit langsiktig mål om å forsøke å gå dei fleste tura eg føler er verdt eit besøk, som er t merka eller ikkje merka i kommunen. Eit par av turane har eg slått frå meg grunna lengda. Eg har lenge høyrt gjeteord om at Fynderdalen/Fønderdalen skulle være ein veldig flott plass. Så fredag for snart 14 dagar sidan i veldig flott vær tok meg, Mats, Jørgen og Ronny turen. Det stod på turomtalen at det var mulig og forsette ein god time etter Fønderdalen og komma til Pyttabreen. Sidan været var veldig flott fant me ut at dette måtte me og ta oss tid til. Det var ein flott dag på tur og Fønderdalen er ein plass som er verdt eit besøk. Eg lar bilda tala for seg sjølv og legg med ein link til Mauranger si nettside der det står korleis ein kjem seg til Fønderdalen.

Her finn det turomtaler: http://www.mauranger.com/friluftsliv/turstiar/

 

 

Categories
Tur

Paa tur med Kvinnherad Turlag til Varaldsoy

Det er vel ingen hemmelegheit at eg likar og gå tur, det eg syntes er ekstra kjekt er å gå nye plasser i kommunen der eg ikkje har vert før. Når Kvinnherad Turlag sitt 2018 program kom ut i vinter hadde seniorlaget eit par turar som kunne føra meg til nye turmål.
Den første turen skulle gå til Varden på Varaldsøy, ei øy i Kvinnherad kommune med rundt 200 fastbuande. Sidan dette er er ei øy eg aldri har vert på land på før frista dette veldig.

I går var dagen for turen kommen, vi samla oss i bilar i Rosendal og kjørte til Årsenes for å vente på ferja. Sidan ferja ikkje  alltid er innom Varaldsøy måtte vi først ein bonustur til Gjermundshamn, for så tilbake igjen til Varaldsøy. På Varaldsøy kjøyrde vi til ein plass som heite Fjellgardande, der vegvisaren vår Hildur budde, det var og her turen starta frå.

Turen starta først på eit lite parti med traktorveg før den gjekk inn i skogen, det var ein slakk stigning heile vegen oppover. Vi stoppa ein del på vei oppover og Hildur fortalte litt om Varaldsøy og turvegen. Stien var grei og fin å gå på, det var ein del plasser det var litt myrete, nokre plasser kunne ein unngå blaute parti for dei hadde lagt ut plankar. Eg blei våt på beina til slutt, så ta med gode sko om du vil ta turen. På toppen var det ein fin utsikt frå eit nytt perspektiv, dessverre bles det ein del på toppen, og det var litt hardt og disig fotolys, så vi trakk nedover litt for å eta nista vår.
Alt i alt var det ein fin tur, vi kan ikkje klaga for det var opplett! Eg legg ut litt bilder under. Takk for turen!

Categories
Foto Tur

Morgen Taake

For 14 dager siden var det meldt litt morgentåke, når jeg stod opp så jeg ingen tåke i det hele tatt, men etter hvert seig den innover. Jeg hadde egentlig litt dårlig tid denne dagen så hadde ikke tenkt meg på fjelltur. Når tåken virkelig startet og komme og den lå fint over og rundt Husnes, klarte jeg ikke å dy meg. Jeg gikk opp på Vikefjell som er 200 moh, jeg var litt sen for sola var allerede startet og bli harsk. Til tross for dette var det veldig flott.
Her er noen bilder jeg tok med Fujifilm X-T20 – 18-55mm og  stativ.
Legg gjerne igjen en kommentar hva du synes: